Rodzaje psychoterapii
Terapie można podzielić ze względu na psychologiczne szkoły, które wypracowały ich założenia. Są to podejścia:
- behawioralno-poznawcze
- humanistyczno-egzystencjalne
- psychoanalityczne
- pychodynamiczne
- systemowe
- eklektyczne (łączące doświadczenia różnych nurtów)
Każda ze szkół psychoterapeutycznych ma swoje plusy i minusy. Stosuje się je w różnych sytuacjach. Terapie nastawione na głębokie zmiany przeciwstawia się terapiom, w których chodzi o rozwiązanie tylko ściśle określonych problemów (ograniczają się do mniejszej zmiany) bądź terapiom, nawet i dłużej trwającym, których celem jest jednak tylko dostarczenie psychicznego wsparcia, pomocy w podejmowaniu życiowych decyzji, towarzyszenia w kryzysach, bez ambicji istotnej zmiany osobowości. Ten ostatni rodzaj psychoterapii jest nazywany wspierającą bądź podtrzymującą, może dotyczyć przeżywanej żałoby czy kryzysu małżeńskiego. Krótkotrwałe terapie obejmują zwykle jeden, precyzyjnie określony kontraktem problem ( np. agorafobia).
Ze względu na osobę lub osoby będące przedmiotem terapii, wyróżnia się psychoterapię indywidualną, grupową, rodziny i pary (w tym małżeńską).
Ze względu na czas trwania wyróżnia się psychoterapię krótkoterminową (do 30 spotkań terapeutycznych, czyli sesji) i długoterminową (do kilkuset spotkań). Podział ten zasadniczo dotyczy terapii indywidualnej.
Wyróżnia się też terapie o różnej głębokości. Terapie "głębsze" lub "wglądowe" to te, w których pomoc ma na celu trwałą zmianę:
* sposobu kontaktowania się ze światem własnych emocji
* sposobu myślenia
* rozumienia większości własnych mechanizmów psychologicznych, w tym także motywów nieświadomych
* zachowań