Psychoterapia dynamiczna

Psychodynamiczna koncepcja psychopatologii, podobnie jak koncepcja biologiczna, umiejscawia jądro zaburzenia wewnątrz danej osoby, lecz w odróżnieniu od tamtej kładzie nacisk na zachodzące w danej chwili, intensywne procesy psychiczne, a nie na fizyczne niedobory, nadmiary czy brak równowagi. Jak przekonaliśmy się przy omawianiu teorii freudowskiej w poprzednich rozdziałach, nerwicę uważa się za niezdolność do właściwego rozwiązania konfliktów wewnętrznych między nieświadomymi, irracjonalnymi impulsami |id a zinternalizowanymi ograniczeniami społecznymi nakładanymi przez |superego. Zgodnie z tą koncepcją, biologia determinuje stadia seksualne, przez które jednostka przechodzi od niemowlęctwa do wieku dojrzałego, lecz specyficzne doświadczenia psychologiczne w każdym stadium, od oralnego przez analne do fallicznego, decydują o ty, czy nastąpi fiksacja na jakimś niedojrzałym stadium, nie pozwalająca przejść do bardziej dojrzałego, zdrowego poziomu rozwoju.

W tej walce między impulsami dziecka i rozsądkiem, rozsądek zwykle wygrywa bitwę, lecz w przypadku nerwicy przegrywa wojnę. Biologiczny impuls zostaje wyparty na korzyść sił społecznego „dobrze” i rodzicielskiego „można”, niemniej jednak pozostaje ukryty „za kulisami”, aby sprawiać kłopoty przy każdej okazji. Impulsy id, które są silne, niezwerbalizowane i amorficzne, nieustannie dążą do przejawienia się w zamaskowanej postaci, podczas gdy brak racjonalnej, intelektualnej świadomości konfliktu nie pozwala na przypomnienie go sobie i przeanalizowanie. Osoba neurotyczna może odczuwać i działać pod wpływem motywów, których nie jest świadoma, a zatem zachowanie takie - na mocy samej definicji - musi być irracjonalne.

Celem psychoanalizy freudowskiej jest ustanowienie intrapsychicznej harmonii, która pozwala lepiej uświadomić sobie siły id, zredukować nadmierną zależność od wymagań superego i zwiększyć rolę ego. Freud zdawał się zapatrywać dość pesymistycznie na możliwość osiągnięcia kiedykolwiek takiej idealnej harmonii. Po wyjaśnieniu niektórych głównych elementów terapii freudowskiej porównamy ją z terapią, która rozwinęła się z psychodynamicznych teorii wczesnych współpracowników Freuda - Carla Junga i Alfreda Adlera.

 

 

 

 

 

 

 

psycholog Białystok    psycholog on-line.pl